Nazywano go ojcem chrzestnym szokującego rocka, mieszając elementy horrorów w aktach, które obejmowały niesmaczny zestaw gilotyn, sztucznej krwi, lalek dziecięcych i boa dusicieli. Jednak wielu byłoby zaskoczonych, gdyby dowiedzieli się o jego chrześcijańskich korzeniach i powrocie do wiary po tym, jak zasiał owies jako ostateczny syn marnotrawny.
„Mój ojciec był pastorem, a mój dziadek był ewangelistą, właściwie obaj byli ewangelistami” – powiedział Cooper Harvest Show. „Dorastałem w kościele i wszyscy moi przyjaciele byli dziećmi kościoła. Świetnie się bawiłem. Byłem w kościele w niedzielę, środę wieczorem, piątek wieczorem. Całe moje życie towarzyskie opierało się na dzieciach w kościele”.
Kiedy Beatlesi zaatakowali amerykańską scenę muzyczną w latach 60., Cooper (z domu Vincent Furnier) był zachwycony i założył wśród kolegów z klasy zespół o nazwie The Spiders, naśladując styl Beatlesów. Po kilku latach nagrywania piosenek zdał sobie sprawę, że czegoś brakuje na scenie rockowej.
Okładka płyty Alice Cooper „Rozejrzałem się i pomyślałem:„ W rock and rollu nie ma złoczyńców, dlaczego nie stworzyć największego złoczyńcy rocka? Furnier stworzył postać znaną jako Alice Cooper, która pojawiła się na scenie jako zdeprawowana zabójczyni nosząca postrzępione kobiety”ubranie, z rozmazaną głęboką, ciemną czarną kredką na twarzy.
Początkowo nie sądził, że „odgrywanie” roli antybohatera na scenie wpłynie na jego chrześcijaństwo. „W ogóle nie myślałem o tym, jak to może wpłynąć na moją wiarę. Biblia jest pełna złoczyńców. Pomyślałem: „Będę tym złoczyńcą”.
„Dałem Alice jego granice, te obszary, których nie ominie” – powiedział Harvest Show. Ostatecznie zespół przyjął tę samą nazwę, co jego niesławny lider.
Ich pierwszy duży sukces przyniósł singiel „I'm Eighteen”, który osiągnął 21 miejsce na liście Billboard Top 100 na początku 1971 roku.
Trasy koncertowe Coopera w latach 1971-72 obejmowały pokaz sceniczny z udawanymi walkami i gotyckimi scenami tortur, Cooper przytulający boa dusiciela, siekający zakrwawione lalki dla dzieci i inscenizowaną egzekucję.
W 1972 roku ich singiel „School's Out” znalazł się w pierwszej dziesiątce w USA i na pierwszym miejscu w Wielkiej Brytanii. Zespół przeraził rodziców i oburzył polityków w Wielkiej Brytanii. Poseł brytyjskiej Partii Pracy zwrócił się do ministra spraw wewnętrznych o zakaz występów zespołu w kraju, a jedna z ich piosenek została zakazana przez BBC.
Furnier aka Cooper został wciągnięty w autodestrukcyjny styl życia i porzucił swoje chrześcijańskie korzenie. „To, co o nas słyszeliście, było dość szalone” — powiedział telewizji Mulatschag w Austrii. „Prawdopodobnie byliśmy wtedy zagrożeniem dla opinii publicznej. Byliśmy tymi, którzy żyli. Większość naszych przyjaciół zginęła, próbując zostać gwiazdami rocka”.
Cooper zaliczał do swoich przyjaciół Jima Morrisona, Jimiego Hendrixa, Janis Joplin i Keitha Moona. „Piłem z tymi facetami każdej nocy i widziałem, jak każdy z nich upada. Powodem było to, że poza sceną starali się być swoją postacią” – wspomina.
Jego intensywne picie zaczęło odbijać się na jego ciele. „Piłem przez długi czas. Codziennie rano wymiotowałem krwią. Byłem naprawdę złym alkoholikiem. Nie byłem okrutny ani złośliwy, ale zdecydowanie dążyłem do autodestrukcji” – mówi. W najgorszym przypadku raporty mówiły, że codziennie spożywał dwie skrzynki Budweisera i butelkę whisky.
Po swojej trasie koncertowej po Stanach Zjednoczonych w 1977 roku Cooper zgłosił się do sanatorium w celu leczenia alkoholizmu. Sześć lat później trafił do szpitala z powodu alkoholizmu i marskości wątroby.
„Musiałem przejść kurację” – powiedział telewizji Mulatschag. „Wyszedłem ze szpitala i tak było cud. Mój alkoholizm zniknął. Bóg mi to zabrał. To był absolutny cud. Przez 30 lat nigdy nie miałem ochoty na alkohol. To nie zdarza się codziennie”.
Po tym, jak Cooper sięgnął dna i zobaczył Bożą rękę w swoim wyzdrowieniu, zmusiło go to do ponownej oceny swojej wiary. Pogodził się ze swoją żoną, z którą był w separacji, Sheryl Goddard, instruktorką baleriny i choreografką, która występowała w jego przedstawieniach w latach 1970. Jej ojciec był pastorem baptystów.
Obaj zaczęli razem chodzić do kościoła w Phoenix. „Był pastor w Phoenix, który był ogniem piekielnym. Było tam 6000 ludzi, a on rozmawiał ze mną w każdą niedzielę. Oczywiście nie był, ale po prostu mnie przygwoździł. Co tydzień wychodziłem wyczerpany i mówiłem: „Nie chcę wracać”. To było jak tortura, ale zawsze wracałem”.
Bóg zabiegał o serce syna marnotrawnego, aby wrócił do domu. „W końcu zdecydowałem, że muszę przejść na jedną lub drugą stronę. Musiałem podjąć decyzję, ponieważ byłem tak skazany. Pan naprawdę mnie skazał” – mówi.
Alice Cooper powrócił do domu Ojca, a Bóg wyszedł mu naprzeciw z wyciągniętymi ramionami iz miłością zarezerwowaną dla każdego syna marnotrawnego, który wraca do domu.
Dziura w kształcie Boga w sercu Coopera została wypełniona. „Kiedy to jest wypełnione, jesteś naprawdę zadowolony. Właśnie tam teraz jestem. Jestem bardzo młody w wierze, chociaż w niej dorastałem, więc dużo czytam Biblię i studiuję Biblię” – mówi.
On i jego żona uczęszczają do „dobrego, silnego, nauczającego Biblii kościoła”, ale ja wciąż jestem rockandrollowcem i wyruszam w trasę. „Nie robię tego w tym samym duchu, w jakim to robiłem. Oglądam piosenki z tekstem. Niektóre z piosenek, które kiedyś wykonywałem, przekraczały granicę”.
„Wcześniej byłem egocentryczny. Wszystko było dla mnie. Jaźń była Bogiem. Ludzie tworzą naprawdę kiepskich bogów. Musimy pozwolić Bogu być Bogiem, a nam pozwolić być tym, czym jesteśmy. Moje skupienie się zmieniło. Zamiast służyć sobie, zacząłem służyć Chrystusowi”.
„Jestem doskonałym przykładem syna marnotrawnego”.
Jeśli chciałbyś powrócić do swojego Ojca Niebieskiego, tak jak zrobił to Alice Cooper, kliknij tutaj.
Źródło: Serwis informacyjny ASSIST, BógRaporty
